บทละครเรื่องพระลอ พิมพ์ครั้งแรก พ.ศ. 2496 พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระนราธิปประพันธ์พงศ์ (พ.ศ.2404-2474 )   ในด้านของการดัดแปลงลิลิต มาเป็นบทละคร ถือได้ว่า บทละครเรื่องพระลอ เป็นละครที่สนุกมากเรื่องหนึ่ง ใช้บทร้อง ผสมผสานกับบทเจรจา สลับกับบทประพันธ์ เป็นช่วงๆ บทร้องนั้น ทรงแต่งขึ้นอย่างประณีต ได้อารมณ์ ถ้อยคำไพเราะ กะทัดรัด เพื่อใช้เป็นบทร้อง ในการแสดงบนเวที ทำให้ไม่ยืดเยื้อ ภาษาแต่ละตอน สอดคล้องกับอารมณ์ของเหตุการณ์ เป็นอย่างดี สมกับที่ยกย่องกันว่า ทรงเป็นเจ้านาย ที่มีความรอบรู้ทางอักษรศาสตร์ อย่างยอดเยี่ยม   ผู้ที่เคยฟังเพลงร้องลำ ลาวครวญ บทต่อไปนี้ ก็คงจะจำได้ดีว่า เป็นบทเพลงกินใจ ที่ไม่เคยเสื่อมคลายนิยมเลย ซึ่งก็ตัดตอนไปจาก บทครวญถึงพระมารดา ของพระลอ ขณะอยู่ในแดนป่า บ่ายหน้าสู่เมืองสรองดังนี้   โอ้พระชนนีศรีแมนสรวง จะโศกทรวงเสียวรู้สึกรำลึกถึง ไหนทุกข์ถึงปิตุรงค์ทรงรำพึง ไหนโศกซึ้งถึงกูคู่หทัย ร้อยชู้ฤๅเท่าเนื้อเมียตน เมียร้อยคนฤๅเท่าพระแม่ได้ พระแม่อยู่เยือกเย็นไม่เห็นใคร ฤๅกลับไปสู่นครก่อนจะดี (หน้า 83) ! back ! ! home !